Back to basic

Long time ago, dus tijd om weer eens wat op papier te zetten.

Een heleboel van jullie hebben weer een heerlijke tentweek achter de rug (al is die inmiddels al weer even geleden), erg jaloersmakend was dat! Maar ook hier hebben we het verjaardagsfeestje van onze koning niet overgeslagen. Natuurlijk zijn wij niet de enige Nederlanders hier en dus was er op koningsdag genoeg te feesten in Kaapstad!

De volgende ochtend begon mijn tweede vakantie. Samen met Richelle en Debbie, twee fysiostudenten, vertrokken we naar onze eerste bestemming. Voor deze week hadden we een andere auto gehuurd, namelijk een Volkswagen polo, wat een luxe! De eerste twee nachten hebben we doorgebracht in Beaufort-West. We sliepen in Karoo National park en je raadt het misschien al wel, maar ik mocht weer op safari. Weer van alles gezien, maar uiteindelijk was deze safari niet zo spectaculair als de vorige. Maar die is ook moeilijk te overtreffen!

Dinsdagochtend vertrokken we naar Lesotho. Lesotho is een klein landje in Zuid-Afrika. Dit was nog wel even rijden, namelijk 700 km. Toen we de grens over waren, zag je meteen zo’n groot verschil. Heel veel armoede, heel veel mensen op straat, veel onverharde en hele slechte wegen etc. veel mensen wonen in van die ronde hutten met een rieten dak en er liepen veel dieren op straat zoals ezels, paarden, koeien etc. Echt 100 jaar terug in de tijd! Wij moesten in Lesotho ook nog even rijden, want we verbleven in het plaatsje Malealea. Dit was nog best even zoeken, want op de borden stonden de plaatsen heel slecht aangegeven en we hadden geen bereik meer met onze mobiel, dus konden we niets meer opzoeken. Vooral de laatste 7km waren avontuurlijk. De weg was alleen maar onverhard en heel heel heeeel slecht. Ook begon het al donker te worden, wat het er niet duidelijker op maakte. Na deze slechte laatste 7 km bereikten we het dorpje waar we verbleven. Bij onze verblijfplaats werden we naar onze hut gebracht. Hier stond niet veel meer in dan een stapelbed en een bed. Ook werd ons vertelt dat we alleen maar stroom hadden tussen 5uur en 10 uur. Dat leek mij wel prima, tot dat de meneer mij duidelijk maakte dat het ging over 17.00u en 22.00u. Dit verklaarde ook meteen de kaars in onze hut. Niet dat we heel veel stroom nodig hadden, want onze mobieltjes konden we toch niet meer gebruiken. Toen we onze spullen hadden uitgeladen, zijn we wat gaan eten in de eetzaal. Het menu was al vastgesteld en niet echt om te smullen zeg maar.. ’s Avond kon je heel gezellig zitten bij een kampvuur op het terras! De volgende dag hebben we een 4 uur durende rit gemaakt ter paard. Dit was heel cool, want we hadden een avontuurlijke route door de bergen. Deze route bracht ons naar de watervallen. ’s Middags werden we rondgeleid door het dorp met een bewoner als gids. Erg leuk om te zien hoe de mensen hier leven en echt alle wegen waren onverhard, jeetje zeg! In Lesotho hebben ze droge winters en natte zomers. Er leven hier veel boeren die een veld hebben, maar deze weersomstandigheden zijn niet echt bevorderlijk voor de landbouw. Het is hier wel erg veilig, dit komt (denk ik) doordat bijna iedereen arm is en het verschil tussen arm en rijk niet zo groot is als bijvoorbeeld in Zuid-Afrika.
Omdat het avondeten van de dag ervoor ons niet zo goed bevallen was, besloten we deze dag zelf een avondmaal te bereiden. Bij onze logde hadden we namelijk een gemeenschappelijke keuken. In de supermarkt, die je nou niet echt een supermarkt kunt noemen, was maar een klein aanbod. Uien en tomaat en dat was onze keus voor de groenten… improviseren dus. Uiteindelijk nog een best lekkere pasta gemaakt. De volgende dag wilden we naar de primary school. Toen we daar aankwamen was het verdacht stil en wat bleek.. de school was die dag gesloten wegens een nationale feestdag. Balen dus, maar door de ingeslagen raampjes wel wat foto’s kunnen nemen. In de lokalen stond oud meubilair, vaak wat posters en dat was het wel. Echt heel erg jammer dat we het lesgeven nu niet gezien hebben! Vervolgens hebben we een hiking gedaan. Omdat de route moeilijk te volgen was, deden we dit samen met een gids (een knulletje van 21). We gingen naar de grotschilderingen, maar deze waren best onduidelijk en onze gids wist ons ook niet meer te vertellen dan de weg. Dat was jammer, maar de route was wel gaaf! Aangezien het supermarktaanbod zo klein was, hebben we ons die avond weer gewaagd aan het vastgestelde menu van de logde. Deze keer was het zeker wel te eten! De volgende ochtend vertrokken we weer naar Zuid-Afrika, naar onze laatste bestemming: Gariep Dam. Na vier dagen back to basic, hadden we deze nacht een super luxe appartement, heeeerlijk! We hebben een sundowner cruise gedaan. Een boottochtje waarbij we de zon onder hebben zien gaan. Ondertussen kregen we lekkere champagne en uitleg over de dam. Gariep dam bleek de op 1 na grootste dam van de wereld te zijn!
De volgende ochtend zijn we weer vroeg vertrokken. Deze keer helaas weer richting huis, want we hadden er echt een super weekje op zitten! Na 10.5 uur rijden waren we weer in Kaapstad.

Natuurlijk zijn we nog steeds volop aan het stagelopen en dat vinden we helemaal niet erg, want wat hebben wij een leuke stage zeg! De meeste kinderen zijn de afgelopen tijd echt vooruit gegaan! Dit merkte ik vooral tijdens het schrijven van de tussentijdse evaluaties, toen zag ik heel duidelijk dat de kinderen al zoveel geleerd hebben! Heel erg fijn om te zien natuurlijk. Het geeft je echt een kick! Er gebeuren op stage ook een aantal dingen die zo bizar zijn. Bijvoorbeeld de absentie. Soms als ik een kindje wil ophalen uit de klas, vraag ik aan de juf of dat kindje met mij mee kan. Dan is het soms zo dat de juf zelf nog moet kijken of dat kindje er überhaupt wel is. Ook was één van mijn leerlingen er laatst drie weken niet. Ik vroeg aan de juf hoe het kwam dat ze zo vaak absent was, maar de juf had geen idee en het leek erop dat het haar ook weinig interesseerde. Of laatst, toen was er een leerling van Yvonne die de dag ervoor al had gezegd dat hij niet wist of hij die volgende dag op school zou zijn, want hij had niet zoveel zin. Deze jongen kwamen Yvonne en ik ’s avonds tegen op straat en Yvonne vroeg toen nog van ‘je komt morgen toch wel hé?’ De volgende dag was deze jongen niet op school. Tussen de middag zagen wij hem op straat hangen met jongens die veel ouder waren dan hij. Yvonne heeft hem toen meegenomen naar school om hem toch nog even te helpen en dat wilde hij ook, maar hij wilde niet naar de klas. De leerkrachten weten ook dat deze jongen vaak afwezig is omdat hij gewoon geen zin heeft, maar doen hier vrij weinig mee.
Afgelopen week liepen we naar school. Onderweg kwamen we 10 kinderen tegen. ‘Wat gaan jullie doen?’ vroegen wij. Ze vertelde dat ze naar huis waren gestuurd door de directeur, omdat ze te laat waren. Van deze 10 leerlingen, bestond al de helft van de leerlingen uit onze leerlingen. Leerlingen die een dagje school zeker niet zomaar kunnen missen! Echt te bizar voor woorden. De kinderen liepen met ons terug naar de school en gelukkig vond ook één van de leerkrachten dat dit niet de juiste straf was voor het te laat komen. Nu werden alle namen van de laatkomers opgeschreven en kregen ze een brief mee naar huis. Vervolgens hebben we hier nog over gepraat met de directeur en subtiel proberen te laten weten, dat dit echt niet een goede straf is. De meeste ouders van de kinderen zijn overdag niet eens thuis, dus wat moeten ze dan in godsnaam doen?! Nou, zo zijn er nog wel een paar dingen waarvan je echt denkt ‘WAT!!, hoe kan dit?!’

Twee weken geleden zijn we met de Genadendalgroep naar de Cederberg geweest. Dit is een heel mooi natuurgebied. Het is hier dus ook erug rustig (voor één weekendje is dat wel een keer oké)! We sliepen hier in tenten, ook redelijk back to basic dus! ’s Avonds hebben we gezellig gebraaid bij het kampvuur. De volgende dag hadden we een hike naar een waterval (wauw, erg mooi!). Toen we hier heen reden, moesten we met onze auto’s een rivier oversteken. Dit werd gevolgd door een klap, die kwam van onze bumper, die was er namelijk afgevlogen. Gelukkig hadden we creatieve mannen bij ons, die de bumper met een paar haarelastiekjes hebben vastgemaakt! Tijdens het hiken kwamen we nog apen tegen. Toen we terug kwamen, waren er bij alle auto’s de buitenspiegels gemold. Veel mensen waren er niet en de voetafdrukken van de apen, verklaarden een hoop! Wat een brutale beesten zeg, haha!

Vorig weekend zijn we weer naar Kaapstad geweest. Overdag heerlijk over een marktje gestruind en ’s avonds zijn we gaan stappen in club 31 om de verjaardag van Yvonne te vieren.
Afgelopen vrijdag zijn Yvonne, Richelle en ik naar Hermanus gegaan. We wilden eerst naar het plaatsje De Mond. Dit is een natuurreservaat waar Yvonne met haar vader was geweest en dat moesten wij ook zien vond ze. Omdat we deze dag weer eens zoals gewoonlijk 2 uur later vetrokken dan gepland, kwamen we hier om 16.20 aan. Helaas, de poort was maar geopend tot 16.00 u. Nou, dan klimmen we er wel overheen dachten we. Niet wetend dat de bewaking ons in de gaten hield. Na een babbeltje en wat geld, mochten we toch even naar binnen. En inderdaad, Yvonne had gelijk, het was er heel mooi. We hadden niet de tijd om alles te bekijken, want we hadden al geluk dat we überhaupt nog naar binnen mochten. ’s Avonds zijn we uit eten geweest in Hermanus en daarna hebben we nog gekroegd met een aantal backpackers in de kroeg van het hostel. Gisteren stond er een themafeestje op het programma met alle studenten van Grabouw en Genadendal. Een aantal grabouwers had dit feestje georganiseerd, met als thema: jeugdidolen. Ze hadden een kroegje afgehuurd waar we ’s middags een biercantus hebben gedaan en ’s avonds hadden we een bonte avond. Hier deden wij, als backstreet boys, uiteraard ook aan mee! Ook werd er een quiz gehouden met als prijs een levende kip, haha. Dolle middag, dolle avond!

Nu zijn de laatste weken toch echt aangebroken. 11 juni vertrek ik alweer naar Nederland. Hier wil ik echt nog even niet te lang over nadenken, dus dat doe ik dan ook maar niet. De komende weken ga ik nog lekker genieten van het geweldige Zuid-Afrika, de kindjes, de mensen, de kei leuke stage en ga zo nog maar even door..

Oja, volgende week ga ik skydiven (ik zie jullie denken: JIJ?!) maar het is toch echt zo. Tenminste dat is de bedoeling! Dat lijkt me kei gaaf, maar wel mega eng, brrr, ook daar moet ik maar niet te lang over nadenken!

Bedankt voor het lezen & tot snel!